Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego Księga Dziejów Apostolskich nie ma wyraźnego zakończenia? Ostatni rozdział kończy się w otwarty sposób – jakby historia wcale się nie skończyła. I to prawda! Dzieje Apostolskie nadal trwają, bo Kościół Jezusa Chrystusa nadal działa, głosi Ewangelię, modli się, uzdrawia, przebacza i jednoczy ludzi. A Ty i ja jesteśmy częścią tej historii.
Uzdrowienie i przemiana – historia, która się powtarza
W trzecim rozdziale Dziejów Apostolskich czytamy o cudzie, który wydarzył się przy bramie Świątyni Jerozolimskiej. Piotr i Jan spotkali człowieka chromego od urodzenia, który codziennie prosił o jałmużnę. Ale zamiast pieniędzy, otrzymał coś znacznie większego:
„Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego – chodź!” (Dz 3,6)
Ten człowiek został uzdrowiony. Skakał, tańczył i chwalił Boga! To wydarzenie przyciągnęło tłum, a Piotr wygłosił jedno z najważniejszych kazań, wskazując na Jezusa jako źródło tego cudu. To pokazuje, że Boża moc nie ustała – i dziś Jezus nadal uzdrawia serca, dusze i ciała.
Więcej nas łączy niż dzieli
W świecie pełnym podziałów, sporów i niezrozumienia, Bóg zaprasza nas do czegoś innego: jedności w Duchu. W Liście do Efezjan czytamy:
„Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką daje pokój. Jedno jest ciało i jeden Duch (…), jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.” (Ef 4,3-5)
Kościół to nie budynek ani instytucja. To wspólnota ludzi oddanych Jezusowi. To różni ludzie z różnych środowisk, których łączy jedno serce – serce Pana Jezusa. Jesteśmy powołani, by razem iść w tym samym kierunku, wspierać się nawzajem, przebaczać sobie i kochać bez warunków.
Miłość, która nie zależy od zasług
Wielu z nas doświadczyło w życiu odrzucenia. Może w rodzinie, w pracy, w relacjach… Ale Jezus nikogo nie odrzuca. On przyjmuje każdego takim, jakim jest. Nie musimy zasłużyć na Jego miłość.
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.” (J 1,1)
„Nie dzięki uczynkom, lecz przez wiarę.” (por. Ef 2,8-9)
„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacni.” (Flp 4,13)
To nie religijne rytuały ani dobre uczynki dają nam zbawienie. To łaska, która jest darem. Jezus zaprasza nas do żywej, osobistej relacji – i do życia pełnego radości, pokoju i sensu.
Jesteśmy żywym dowodem
Może nie głosisz na ulicach ani nie uzdrawiasz ludzi jak apostołowie, ale… twoje życie jest świadectwem. Jeśli znasz Jezusa, jeśli On zmienił twoje serce, to jesteś żywym dowodem, że Dzieje Apostolskie trwają nadal.
Kościół dzisiaj – również ten nasz, lokalny – jest kontynuacją dzieła apostołów. Jezus Chrystus żyje i działa przez nas. Gdy dzielimy się miłością, modlimy się za innych, pomagamy potrzebującym, przebaczamy, świadczymy… piszemy kolejne wersety tej Świętej Księgi.
Zachęta do refleksji:
- Czy widzisz siebie jako część tej trwającej historii Dziejów Apostolskich?
- Jak możesz dziś zainspirować kogoś do poznania Jezusa?
- Czy doświadczyłeś Jego miłości, której nie trzeba sobie zasłużyć?
Krótka modlitwa:
Panie Jezu, dziękuję, że mogę być częścią Twojego Kościoła.
Dziękuję, że Twoja historia trwa dalej i że piszesz ją przez moje życie.
Uczyń moje serce wrażliwym, bym zawsze był gotowy dzielić się Twoją miłością.
Niech moje życie przynosi Tobie chwałę. Amen.
Zakończenie:
Dzieje Apostolskie nadal trwają – i Ty możesz być ich częścią. Niech Twoje życie będzie jak otwarta księga, w której inni przeczytają o Bożej łasce, mocy i miłości.
Chcesz dowiedzieć się więcej? Sięgnij po Pismo Święte, szczególnie Dzieje Apostolskie. Zobaczysz, że to nie tylko historia – to Twoje dziedzictwo.